Een scriptie schrijven? Maak het niet te moeilijk: begin gewoon!

Wat wel eten, wat niet eten, overgewicht, ondergewicht; als dat op allerlei manieren in je leven voorbij komt, dan is het geen gek idee om dat onderwerp te kiezen voor je scriptie. Karin Rodenburg dompelde zich om die reden onder in het thema overgewicht.

Karin zit in het laatste jaar van de kinesiologie-opleiding van Welkin en is bezig met de afronding van haar scriptie. Over het onderwerp van haar scriptie hoefde ze niet lang na te denken: “Mijn relatie met voeding was niet altijd goed en in mijn vriendenkring heb ik verschillende mensen die stoeien met hun gewicht. Voeding heeft me altijd getrokken en als het er tijdens de opleiding over gaat; testbuisjes, allergenen, hormonen, verbanden leggen… ik ga aan!”

De meerwaarde van een scriptie? Het dwingt je een richting te kiezen en te verdiepen

“Omdat ik een onderwerp moest bedenken voor mijn scriptie, werd ik ook gedwongen eens na te denken welke kant ik op wil met mijn praktijk. Het hielp me keuzes te maken.” Eenmaal een onderwerp gekozen ontdekte Karin hoe snel ze de diepte in ging. “Het schrijven van een scriptie dwingt je ook om op zoek te gaan naar meer informatie. Waar je anders geen tijd voor denkt te hebben, moet je nu toch doen. Het is nodig voor je scriptie maar ik word er vooral ook heel blij van. Ik word alleen maar nieuwsgieriger!”

Na een maagverkleining lopen veel mensen nog met hetzelfde rond, alleen in een kleiner lichaam

Het leukste van het werken aan de scriptie vindt Karin het doen van onderzoek. “Ik werk graag met mensen. Kijken wat er op tafel gebeurt is ontzettend leuk. Wat gaat hier uitkomen, wat zit hier achter? En dan zie je negen van de tien keer dát er ook wat achter zit. Na een maagverkleining lopen veel mensen nog met hetzelfde rond, alleen in een kleiner lichaam. Uit mijn onderzoek blijkt wel dat het niet alleen om voeding gaat maar ook om wat mensen hebben meegemaakt.”

Genieten

“Maak het niet te moeilijk: dat is het niet. Begin gewoon!” Karin rolde op die manier van het een in het ander bij haar scriptie. Ze maakte eerst een vragenlijst voor de intake en begon vervolgens maar gewoon met het behandelen van mensen. Tegelijkertijd zocht ze naar meer informatie. Ze had het ene boek nog niet uit en ze vond weer een ander boek wat haar interesse wekte. Ze volgde een cursus gewichtscontrole en ze hoorde haar oom uit die biochemicus is. “Je ziet vanzelf wat het vervolg is of wat je mist. Heb er gewoon plezier in, geniet.”

Je wilt afvallen, maar wil je lichaam dat ook? uhh nee?

Een veelheid aan informatie deed Karin op door zowel de behandelingen die ze gaf als door alle informatie die ze verzamelde. “Er blijken heel veel soorten honger te zijn en die moet je leren herkennen. Ook zag ik dat mensen vaak een ander beeld van hun lichaam hebben dan degenen om hen heen. En heel frappant: je wilt afvallen, maar wil je lichaam dat ook? Bij al mijn proefpersonen was het antwoord: nee.” En vervolgens werd Karin weer nieuwsgierig en ging lezen, met mensen praten en verder onderzoeken. “De nieuwe informatie kon ik weer gebruiken in mijn vervolgbehandelingen en zo kwam ik steeds verder. Ik ben nu alles aan het afronden maar ik leer en ontdek nog steeds.”

En dan moet het nog even helder op papier

De grootste uitdaging van de scriptie is voor Karin om alles op papier te krijgen. “Wat een worsteling is dat: zo veel informatie, ik heb zo veel gelezen, zo veel gehoord, zo veel uit de behandelingen gehaald… hoe krijg ik er lijn in?” Karin vindt dat echt het lastigste: “Hoe krijg ik het nou allemaal helder op papier?”
Tip van ons: hé Karin, maak het niet te moeilijk, begin gewoon! 😉